Εγγραμματισμός στην Κατανόηση Κειμένου

Σύμφωνα με το πλαίσιο αξιολόγησης του PISA, ο εγγραμματισμός στην Κατανόηση Κειμένου προσδιορίζει (και προσδιορίζεται από) την ευχέρεια ενός αναγνώστη να κατανοεί γραπτές μορφές λόγου, την ικανότητά του να προβληματίζεται πάνω σε διαφόρων μορφών γραπτά κείμενα, τη δυνατότητά του να αξιοποιεί τις πληροφορίες αυτών των κειμένων, προκειμένου, εν συνεχεία, να επιτυγχάνει τους στόχους του, να διευρύνει διαρκώς το γνωστικό του σύμπαν και, βεβαίως, να συμμετέχει με αξιώσεις στην κοινωνική ζωή.
Ο ορισμός αυτός υπερβαίνει την αντίληψη για τον αλφαβητισμό, ο οποίος συνδέεται με την αποκωδικοποίηση και την κατά λέξη κατανόηση ενός κειμένου. Διότι ο εγγραμματισμός εμπεριέχει τόσο την έννοια της κατανόησης, όσο και τη δυνατότητα της χρήσης των γραπτών πληροφοριών, τον προβληματισμό πάνω σ’ αυτές, αλλά και τον ενεργό και διαδραστικό ρόλο κάθε αναγνώστη στην παραγωγή νοήματος (και, ενδεχομένως, στην ανάληψη δράσης) μέσα από γραπτά κείμενα.
Για την οργάνωση  του πεδίου της έρευνας, η έννοια του εγγραμματισμού στην Κατανόηση Κειμένου καθορίζεται από τρεις αλληλένδετους  άξονες:

Τα Κείμενα

Η μορφή των κειμένων

Τα είδη των κειμένων

Τα κείμενα που χρησιμοποιούνται στο PISA διακρίνονται με βάση τον κύριο ρητορικό τους στόχο σε περιγραφικά, αφηγηματικά, πραγματολογικά, κατευθυντικά και σε κείμενα επιχειρημάτων και αλληλεπίδρασης.

Οι διεργασίες στην Κατανόηση Κειμένου

Πρόκειται για τις κάθε είδους νοητικές στρατηγικές, για τις προσεγγίσεις ή τους ενδεχόμενους στόχους που υιοθετούν οι αναγνώστες, προκειμένου να χειριστούν κείμενα για διάφορες ανάγκες προσωπικού, επαγγελματικού ή κοινωνικού χαρακτήρα. Αξιολογούνται οι ακόλουθες διεργασίες:

Το πλαίσιο επικοινωνίας

Τα κείμενα που επιλέγονται για το πρόγραμμα PISA, διακρίνονται με βάση τη χρήση για την οποία προορίζονται από τον συγγραφέα τους, αλλά και με κριτήριο τα πρόσωπα που σχετίζονται -άμεσα ή έμμεσα- με αυτά. Έτσι, έχουμε: