Η Διαφοροποίηση
Διαφοροποίηση της διδασκαλίας είναι η προσαρμογή της με τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται σε εξατομικευμένες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ο/Η εκπαιδευτικός μπορεί να διαφοροποιήσει:
Α) το περιεχόμενο του μαθήματος (π.χ. επιλέγει τις βασικές έννοιες ενός κεφαλαίου και τις ενσωματώνει σε ένα βιωματικό εργαστήριο για να αποδώσει ένα μεγάλο κείμενο, εστιάζει στην ενδυματολογική κουλτούρα για να εντυπώσει μια ιστορική περίοδο, επιλέγει μια φράση για να )
Β) τη διαδικασία της διδασκαλίας (π.χ. σε συνδιδασκαλία και δίγλωσση επικοινωνία όταν υπάρχει μαθητής που μαθαίνει μέσω ΕΝΓ, εφαρμόζει τη μέθοδο της αντεστραμμένης τάξης, παρουσιάζει ένα πρόβλημα για να ανακαλύψουν την προς διδασκαλία δεξιότητα, οργανώνει περιπάτους, συνεντεύξεις, αλλάζει ρόλους, μετακινείται στην αίθουσα εκδηλώσεων, δημιουργεί συνθήκες για αλληλοδιδακτική)
Γ) τα προϊόντα ή το αποτέλεσμα (π.χ. γραπτό κείμενο, συμπλήρωση ερωτήσεων, παρουσίαση με ppp)
Δ) το περιβάλλον μάθησης (π.χ. αναδιάταξη του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου προγράμματος, εργαστηριακές συνεργασίες με άλλες σχολικές ομάδες, η τάξη σε σταθμούς εργασίας,)
Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται συνεχής παρατήρηση και αξιολόγηση καθώς και ευελιξία του σχολικού συστήματος ώστε να λαμβάνονται και εφαρμόζονται οι κατάλληλες παιδαγωγικές αποφάσεις και να διασφαλίζεται η επιτυχία για όλα τα παιδιά.
Οι οδηγοί διαφοροποίησης, μετά την ολοκληρωση της επιμέλειας, θα αναρτηθούν στην τελική τους μορφή στο προσεχές διάστημα.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
